آرگومان در برنامه نویسی چیست؟ — به زبان ساده

در مسیر یادگیری برنامه نویسی ، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به ظاهر ساده و پیش پا افتاده وجود دارند که کم‌تر به آن‌ها توجه می‌شود. اما در صورتی که آشنایی کافی با این مفاهیم به دست نیاید، ممکن است در زمان یادگیری مفاهیم پیچیده‌تر برنامه نویسی، چالش‌هایی ایجاد شوند. مفهوم آرگومان در برنامه نویسی (Argument) هم می‌تواند در این دسته از مفاهیم قرار بگیرد. اهمیت آرگومان زمانی مشخص می‌شود که با تابع در برنامه نویسی سر و کار داریم. به طور خلاصه، مقادیر ورودی که تابع برای اجرا به آن‌ها نیاز دارد را آرگومان می‌نامیم. معمولاً آرگومان مترادف پارامتر در برنامه نویسی (Parameter) است و این دو اصطلاح به جای هم استفاده می‌شوند. در ادامه این مقاله به طور جامع‌تر به این سوال پاسخ داده می‌شود که آرگومان در برنامه نویسی چیست و همچنین سعی شده است تا به اکثر مباحث و نکات پیرامون مفهوم آرگومان پرداخته شود. پیش از پرداختن به مفهوم آرگومان در برنامه نویسی، بهتر است در قالب یک مقدمه کوتاه به مفهوم برنامه نویسی و چیستی آن پرداخته شود.

برنامه نویسی چیست؟

یک برنامه کامپیوتری شامل کدهایی است که برای انجام وظایف (Task) گوناگون در کامپیوتر اجرا می‌شوند و برنامه نویسان و توسعه دهندگان آن‌ها را می‌نویسند. برنامه نویسی فرآیندی است که به وسیله آن مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های لازم به ماشین ارجاع داده می‌شوند.

این دستورالعمل‌ها به وسیله کدهای سطح بالا (High Level Language | HLL) یعنی کدهایی که برنامه نویسان ایجاد می‌کنند و به زبان انسان نزدیک‌تر هستند وارد سیستم می‌شوند. آنگاه سیستم پس از تبدیل کدهای سطح بالا به زبان دودویی قابل فهم برای ماشین که به آن زبان سطح پایین (Low Level Language) گفته می‌شود، به واسطه کامپایلر (Compiler) یا مفسر (Interpreter)، برنامه را اجرا می‌کند.

برنامه نویسان تمام دوران شغلی و حرفه‌ای خود را صرف یادگیری انواع زبان‌های برنامه نویسی و ابزارهای آن می‌کنند تا بتوانند به طور موثر برنامه‌های کامپیوتری را بسازند. آن‌ها کدهای خود را در یک ویرایشگر متن، ویرایشگر کُد یا محیط توسعه (IDE) می‌نویسند. به این کدهای نوشته شده توسط برنامه نویسان، کد منبع (Source Code) گفته می‌شود. این کدها به صورتی نوشته شده‌اند که هر برنامه نویس دیگری با خواندن آن‌ها متوجه عملکرد کدها خواهد شد.

این کدهای منبع باید به کدهای زبان ماشین تبدیل شوند (کامپایل شوند) تا ماشین بتواند دستوالعمل‌های نوشته شده توسط برنامه نویسان را اجرا کند. از جمله مثال‌هایی برای زبان‌های برنامه نویسی کامپایلری زبان C و ++C هستند. برخی از زبان‌ها از کامپایلر استفاده نمی‌کنند و در عوض از مفسرها (Interpreter) استفاده می‌کنند. نمونه‌هایی از زبان‌های برنامه نویسی مفسری جاوا اسکریپت (JavaScript) و PHP به حساب می‌آیند. مفسرها کدها را مانند کامپایلر به یک باره ترجمه و اجرا نمی‌کنند، آن‌ها کدها را خط به خط عیب‌یابی و اجرا می‌کنند. اکنون در ادامه بدون پرداختن به مسائل حاشیه‌ای به سراغ اصل مطلب رفته و به این سوال پاسخ داده شده است که آرگومان در برنامه نویسی چیست ؟

آرگومان در برنامه نویسی چیست ؟

در برنامه نویسی به مقداری که به یک روال (روتین) یا همان تابع ارجاع داده می‌شود، آرگومان می‌گویند. برای مثال، اگر SQRT تابعی باشد که جذر یک مقدار ورودی را برمی‌گرداند، به این مقدار ورودی که قرار است تابع جذر آن را محاسبه کند، آرگومان گفته می‌شود. مثلاً محاسبه جذر مقدار ۲۵ با استفاده از این تابع، با فراخوانی آن به صورت SQRT(25) انجام می‌شود. در اینجا مقدار ۲۵ آرگومان ورودی تابع SQRT به حساب می‌آید.

در برنامه نویسی، گاهی دو اصطلاح آرگومان و پارامتر (Parameter) به صورت مترادف و به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. اما این دو مفهوم با یکدیگر تفاوت دارند که در ادامه این مقاله به شرح تفاوت آن‌ها پرداخته شده است. علاوه بر این، یک گزینه انتخابی در دستورات خط فرمان هم به عنوان آرگومان در نظر گرفته می‌شود که در چنین موردی به آن «آرگومان خط فرمان» می‌گویند.

در پاسخ به این سوال که آرگومان در برنامه نویسی چیست، به بیان دیگر می‌توان گفت که آرگومان روشی برای برنامه نویس است که به وسیله آن می‌تواند اطلاعات لازم را در اختیار تابع (Function) قرار دهد. سپس، تابع می‌تواند از این اطلاعات مانند یک متغیر در حین اجرا استفاده کند. هنگامی که برنامه نویس تابعی ایجاد می‌کند، می‌تواند داده‌های مورد نیاز تابع را در قالب آرگومان‌ها به تابع ارجاع دهد.

همان‌طور که بیان شد، مفهوم آرگومان در برنامه نویسی زمانی مطرح می‌شود و اهمیت پیدا می‌کند که نیاز به تعریف و استفاده از توابع در برنامه نویسی به وجود می‌آید. برای پاسخ به این سوال که آرگومان در برنامه نویسی چیست، باید درک و آشنایی کافی با مفهوم تابع در برنامه نویسی هم وجود داشته باشد. بنابراین، در ادامه این مقاله به طور مختصر به شرح مفهوم تابع در برنامه نویسی پرداخته شده است.

تابع در برنامه نویسی چیست؟

تابع مجموعه‌ای از وظایف کپسوله شده در برنامه نویسی به حساب می‌آید. با استفاده از تابع می‌توان دستورالعمل‌های مختلف را با هم و در یک بخش جداگانه ترکیب و پس از آن برای استفاده از تابع می‌توان فقط به وسیله یک خط کد در برنامه اصلی آن را فراخوانی کرد. اکثر زبان‌های برنامه نویسی موجود دارای تعداد زیادی تابع داخلی از پیش ساخته شده (Built-in) هستند.

اگر توابع وجود نداشتند، نوشتن یک برنامه برای برنامه نویسان بسیار دشوار می‌شد، چرا که ناچار بودند برای پیاده‌سازی عملکردهای مشابه در برنامه تمام کدها را دوباره بنویسند و بسیاری از چالش‌های دیگر هم برای آن‌ها به وجود می‌آمد.

به طور کلی برای برنامه نویسان اهمیتی ندارد که یک تابع پیش‌ساخته چگونه کار می‌کند؛ مسئله مهم، انجام شدن صحیح آن وظیفه به وسیله تابع است. علاوه بر توابع آماده و از قبل ساخته شده، برنامه نویسان نیز می‌توانند در صورت عدم وجود یک تابع آماده برای عملکرد مورد نیاز خود و بر حسب نیازشان تابع تعریف کنند و در برنامه‌های خود از آن تابع استفاده کنند. زمانی که یک تابع در برنامه‌ای فراخوانی می‌شود، برنامه ادامه اجرای آن بخش از برنامه را رها می‌کند و وارد کدهای تابع می‌شود و شروع به اجرای آن‌ها می‌کند. کدهای تابع ممکن است در جای دیگر از همان برنامه (فایل) قرار داشته یا در فایل دیگری ذخیره شده باشند. مراحل انجام اجرای در ادامه به ترتیب فهرست شده‌اند:

• برنامه به خطی می‌رسد که تابع در آن فراخوانی شده است.
• اجرای برنامه وارد تابع می‌شود و از خط اول آن را پیاده‌سازی می‌کند.
• همه دستورالعمل‌های داخل تابع از بالا تا پایین پیاده‌سازی می‌شوند.
• اجرای برنامه تابع را ترک می‌کند و مجدداً از همان خطی که برنامه اصلی را ترک کرده بود، وارد آن می‌شود.
• هر داده‌ای که در تابع محاسبه و بازگردانده شده در برنامه اصلی به جای تابع مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اکنون پیش از پرداختن بیش‌تر به موضوع پارامترها در برنامه نویسی ، در بخش بعدی این مقاله، مجموعه دوره‌های آموزش برنامه نویسی تم آف به علاقه‌مندان معرفی شده است.

معرفی فیلم های آموزش برنامه نویسی تم آف

فیلم‌های آموزشی در تم آف بر اساس موضوع به صورت مجموعه‌های آموزشی مختلفی دسته‌بندی می‌شوند. یکی از این مجموعه‌های جامع و کاربردی مربوط به دوره‌های آموزشی مربوط به انوع زبان‌های برنامه نویسی گوناگون است. علاقه‌مندان می‌توانند برای یادگیری زبان‌های برنامه نویسی مختلف از این مجموعه آموزشی استفاده کنند. در زمان تدوین این مقاله، مجموعه دوره‌های برنامه نویسی تم آف حاوی بیش از ۴۳۰ ساعت محتوای ویدیویی و دارای نزدیک به ۵۰ عنوان آموزشی مختلف است. در ادامه، برخی از دوره‌های این مجموعه به طور مختصر معرفی شده‌اند:

• فیلم آموزش برنامه نویسی جاوا Java (طول مدت: 19 ساعت , 19 دقیقه، مدرس: دکتر سید مصطفی کلامی هریس): در این تم آف از آخرین نسخه زبان برنامه نویسی جاوا (Java8) استفاده شده است و مباحث مربوط به برنامه نویسی جاوا، توابع و آرگومان‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این دوره آموزشی به علاقه‌مندان و آموزندگانی پیشنهاد می‌شود که قصد یادگیری زبان برنامه نویسی جاوا را از صفر دارند. برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی جاوا Java + کلیک کنید.
• فیلم آموزش برنامه نویسی C (طول مدت: ۱۳ ساعت و ۳۰ دقیقه، مدرس: دکتر سید مصطفی کلامی هریس): در این تم آف، مفاهیم زبان برنامه نویسی C به صورت عملی همراه با پیاده‌سازی پروژه‌های برنامه نویسی گوناگون آموزش داده می‌شوند. برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی C + کلیک کنید.
• فیلم آموزش برنامه نویسی پایتون Python – مقدماتی (طول مدت: ۱۹ ساعت و ۵۳ دقیقه، مدرس: پژمان اقبالی شمس آبادی): در این تم آف، برنامه نویسی پایتون از پایه آموزش داده می‌شود و تا جایی که امکان داشته تمام مباحث مقدماتی مورد نیاز برای این زبان برنامه نویسی پوشش داده شده است. علاقه‌مندان به این دوره نیاز به دانش قبلی از زبان پایتون ندارند و سعی شده است همه مطالب لازم در همین دوره به طور کامل بیان شود. برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی پایتون Python – مقدماتی + کلیک کنید.
• فیلم آموزش برنامه نویسی متلب MATLAB (طول مدت: ۸ ساعت و ۵۸ دقیقه، مدرس: دکتر سید مصطفی کلامی هریس):  هدف این تم آف آشنایی دانشجویان و علاقه‌مندان با مباحث مختلف مرتبط با برنامه نویسی متلب است که این آموزش از طریق نکات تئوری و عملی به طور همزمان صورت می‌گیرد. جهت مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی متلب MATLAB + کلیک کنید.
• فیلم آموزش جاوا اسکریپت JavaScript (طول مدت: ۹ ساعت و ۸ دقیقه، مدرس: محمد عبداللهی): جاوا اسکریپت زبان برنامه نویسی مفسری است که می‌توان به وسیله آن عناصر «HTML» موجود در صفحه وب و مقادیر «CSS» آن‌ها را تغییر داد. این دوره به علاقه‌مندانی پیشنهاد می‌شود که قصد یادگیری زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت را دارند. برای مشاهده فیلم آموزش جاوا اسکریپت JavaScript + کلیک کنید.
• فیلم آموزش برنامه نویسی C++‎ سی پلاس پلاس (طول مدت: ۲۰ ساعت و ۱۴ دقیقه، مدرس: دکتر فرشید شیرافکن): در این دوره آموزشی، زبان برنامه نویسیC++» ‎» در دو بخش معرفی دستورات و ساختمان داده و بیان مفاهیم شی گرایی آموزش داده شده است. برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی C++‎ سی پلاس پلاس + کلیک کنید.

حال، بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به شرح مفهوم پارامتر در برنامه نویسی اختصاص دارد.

پارامتر در برنامه نویسی چیست و با آرگومان چه تفاوتی دارد؟

پارامترها مقادیر ارسالی به یک تابع را شناسایی می‌کنند. برای مثال، اگر قرار است به تابعی سه عدد وارد شود، آن تابع نیازمند سه پارامتر است. توابع دارای نام هستند و از نقاط گوناگون برنامه فراخوانی می‌شوند. زمانی که این فراخوانی انجام می‌گیرد، اطلاعات ارسالی به تابع، آرگومان نامیده می‌شوند. زبان‌های برنامه نویسی امروزی به توابع این امکان را می‌دهند که چندین پارامتر داشته باشد.

هر پارامتر تابع دارای یک نوع است که پیش‌تر تعریف شده است و همچنین هر پارامتر با ویرگول از پارامتر دیگر جدا می‌شود. پارامترها آرگومان‌هایی را به تابع ارسال می‌کنند. باید به این موضوع توجه کرد که زمانی که برنامه‌ای، تابعی را فراخوانی می‌کند، همه پارامترها متغیر هستند. مقدار هر یک از آرگومان‌های نوشته شده در پارامترهای منطبق با آن‌ها کپی می‌شوند (Pass by Value). برنامه از پارامترها و مقادیر بازگشتی (Returned Value) برای ایجاد تابعی استفاده می‌کند که داده‌ها را به عنوان ورودی دریافت کرده است، محاسبه‌ای با آن‌ها انجام می‌دهد و مقدار را به بخشی برمی‌گرداند که دستور فراخوانی کننده در آنجا قرار داشته است.

همچنین در تعریف دیگری می‌توان گفت که پارامتر نام متغیری است که به تابع ارسال می‌شود. متغیرهای پارامتر نیز برای وارد کردن آرگومان‌ها به تابع مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه، شبه کدی برای توضیح بیشتر پارامترها ارائه شده است:

function example(parameter) {
console.log(parameter); // Output = foo
}

const argument = 'foo';

example(argument);

در مثال فوق، تابعی با نام «example» ایجاد شده است که دارای پارامتری به نام parameter است و در ادامه کدهای برنامه و خارج از تابع، آرگومانی با نام argument و مقدار ثابت foo در مقابل نام تابع example تعریف می‌شود. این آرگومان وارد تابع شده است. در نهایت تابع با استفاده از آرگومان argument پیمایش و پیاده‌سازی می‌شود و از این پس در برنامه اصلی به جای نام تابع، خروجی تابع یعنی foo در نظر گرفته شده است. بخش بعدی مقاله به بررسی انواع پارامترها در برنامه نویسی اختصاص داده شده است.

انواع پارامترها در برنامه نویسی چیست؟

در زبان‌های برنامه نویسی دو نوع پارامتر وجود دارند که شامل پارامترهای ورودی (Input Parameter) و پارامترهای خروجی یا بازگشتی (Output or Return Parameter) می‌شوند. در ادامه به تعریف آن‌ها پرداخته شده است:

• پارامترهای ورودی: متداول‌ترین پارامترهایی که وجود دارند، پارامترهای ورودی هستند. این پارامترها مقادیر را به توابع وارد می‌کنند. بر اساس قوانین هر زبان برنامه نویسی، پارامترهای ورودی با روش‌های گوناگونی می‌توانند وارد توابع شوند. برخی از این روش‌ها شامل فراخوانی با مقدار (Call By Value)، فراخوانی با آدرس (Call By Address) و فراخوانی با مرجع (Call By Reference) می‌شوند.
• پارامترهای خروجی یا بازگشتی: پارامترهای خروجی چندین مقدار را از تابع باز می‌گردانند، اما استفاده از این روش توصیه نمی‌شود چون باعث سردرگمی در برنامه نویسی خواهد شد.

در بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به بررسی تفاوت بین پارامتر و آرگومان در برنامه نویسی پرداخته شده است.

تفاوت پارامتر و آرگومان در برنامه نویسی چیست ؟

دو اصطلاح پارامتر و آرگومان در برنامه نویسی گاهی به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. با این حال با هم تفاوت دارند و پارامتر نوع شناسایی داده‌های تابع را نشان می‌دهد. همچنین، آرگومان در برنامه نویسی مقداری است که وارد تابع می‌شود و در جای پارامتر قرار می‌گیرد. می‌توان گفت پارامتر نوع و مکان آرگومان‌ها را مشخص می‌کند.

در برنامه نویسی هر گاه یک تابع با تعدادی پارامتر تعریف (اعلان) می‌شود، به مقادیری که در زمان فراخوانی آن تابع در جای پارامترها قرار می‌گیرند و به تابع ارجاع داده می‌شوند، آرگومان می‌گویند. پارامتر به آن نام‌هایی گفته می‌شود که در هنگام تعریف و ایجاد یک تابع برای ورودی‌های تابع انتخاب می‌شوند. به دنبال آن، زمانی که از تابع در برنامه استفاده می‌شود یا به اصطلاح تابع در برنامه فراخوانی می‌شود، مقادیر یا متغیرهایی که در جای پارامترهای تابع قرار می‌گیرند را آرگومان می‌نامند.

همان‌طور که در تصویر فوق مشاهده می‌شود، آرگومان‌ها مقادیری هستند که برای فراخوانی تابع «sum» از آن‌ها استفاده شده است. علاوه بر این، آرگومان‌ها می‌توانند به صورت یک «عبارت» (Expression) هم به یک پارامتر در زمان فراخوانی تابع ارجاع داده شوند. این مسئله در کدهای زیر ملاحظه می‌شود:

// A function definition 
function f(x, y) { 
.... 
} 

// A function call 
f(57/p*q+4, z);

مثالی برای درک بهتر اینکه تفاوت پارامتر و آرگومان در برنامه نویسی چیست ؟

در ادامه مثالی با زبان برنامه نویسی ++C ارائه شده است تا به خوبی تفاوت آرگومان و پارامتر نشان داده شود:

int addition (int a, int b)
{
  int r;
  r=a+b;
  return r;
}

int main ()
{
  int z;
  z = addition (5,3);
  cout 

در مثال فوق a و b پارامترهای تابع addition هستند و همان‌طور که مشاهده می‌شود نوع هر دو پارامتر نیز عدد صحیح یا همان int است. همچنین، دو عدد ۵ و۳ هم آرگومان‌های ورودی تابع هستند که در برنامه اصلی برای فراخوانی تابع از آن‌ها استفاده شده است. این اعداد وارد تابع می‌شوند و تابع با آن‌ها پیمایش شده است، پاسخ نهایی به دست آمده در خروجی تابع، در برنامه اصلی به جای خط فراخوانی تابع در نظر گرفته می‌شود. ادامه مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به بررسی آرگومان در زبان برنامه نویسی پایتون (Python) اختصاص داده شده است.

آرگومان در برنامه نویسی پایتون چیست؟

ممکن است هر زبان برنامه نویسی شامل انواع گوناگونی از آرگومان‌ها باشد و آن‌ها را با روش‌های مختلف تعریف کند. در این بخش به بررسی آرگومان و انواع آن‌ها در زبان پایتون (Python) پرداخته می‌شود. ابتدا و پیش از پرداختن به آرگومان‌ها در این زبان برنامه نویسی به تعریف تابع در پایتون پرداخته شده است.

تابع در زبان پایتون چگونه تعریف می‌شود؟

در زبان برنامه نویسی پایتون، تعریف تابع با استفاده از کلمه کلیدی «def» شروع می‌شود. پس از این کلمه، نام تابع نوشته شده است و سپس در مقابل نام تابع پارامترهای ورودی در داخل پرانتز قرار می‌گیرند. در نهایت، پس از پرانتز علامت نقل قول یا دو نقطه اضافه می‌شود. کدهای تابع که عملکرد آن تابع را تعریف می‌کنند در بدنه تابع یعنی در خط بعدی به همراه تورفتگی (Indentation) نوشته می‌شوند. در تصویر زیر، بخش‌های گوناگون تابع در پایتون مشاهده می‌شوند:

پارامترهای معمولی (Formal Parameter) در بخش تعریف تابع نوشته می‌شوند، پارمترهای واقعی (Actual Parameter) یا همان آرگومان‌ها در بخش فراخوانی تابع و خارج از تابع ایجاد شده‌اند. یک تابع با تعداد گوناگونی از آرگومان‌ها قابل تعریف است.

انواع آرگومان در برنامه نویسی پایتون چیست ؟

پایتون آرگومان‌های متفاوتی از جمله آرگومان‌های پیش‌فرض و آرگومان کلمه کلیدی دارد. برخی از سایر انواع آرگومان در پایتون در ادامه فهرست شده است:

1. آرگومان‌های پیش‌فرض (Default Argument)
2. آرگومان کلمه کلیدی (Keyword Argument)
3. آرگومان وضعیتی (Positional Argument)
4. آرگومان‌های وضعیتی اختیاری (Arbitrary Positional Argument)
5. آرگومان‌های کلمه کلیدی اختیاری (Arbitrary Keyword Argument)

در بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به بررسی انواع آرگومان‌های ارائه شده فوق پرداخته می‌شود. ابتدا در بخش بعدی آرگومان پیش‌فرض معرفی شده است.

آرگومان پیش‌فرض در برنامه نویسی پایتون

آرگومان‌های پیش‌فرض مقادیری هستند که هنگام تعریف توابع ارائه می‌شوند. عملگر «=» برای تعریف و تخصیص مقدار پیش‌فرض به آرگومان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین آرگومان‌های پیش‌فرض در طول فراخوانی تابع می‌توانند اختیاری و انتخابی باشند. اگر مقداری برای آرگومان پیش‌فرض حین فراخوانی تابع ارائه شود، استفاده از مقدار پیش‌فرض قبلی لغو می‌شود و آرگومان جدید جایگزین آن خواهد شد. آرگومان‌های پیش‌فرض باید از آرگومان‌های غیر پیش‌فرض پیروی کنند. در ادامه مثالی برای درک بهتر این نوع از آرگومان‌ها ارائه شده است:

def add(a,b=5,c=10):
    return (a+b+c)

در مثال فوق، مقدار پیش‌فرض به آرگومان‌های «b» و «c» داده شده است. این تابع می‌تواند با استفاده از سه روش زیر فراخوانی شود:

• روش اول: فقط آرگومان اجباری یعنی «a» که مقداردهی نشده است به صورت زیر مقداردهی می‌شود:

print(add(3))

خروجی این روش مقدار ۱۸ است.

• روش دوم: می‌توان یکی از آرگومان‌های اختیاری را مقداردهی کرد که در حال حاضر دارای مقدار است. در این مثال عدد ۳ به آرگومان a و عدد ۴ به آرگومان b تخصیص داده شده است.

print(add(3,4))

مثال فوق عدد ۱۷ را در خروجی نشان می‌دهد.

• روش سوم: در این روش، همه آرگومان‌ها از جمله اختیاری و اجباری با استفاده از دستورات زیر مقداردهی می‌شوند:

print(add(2,3,4))

خروجی دستورات فوق، عدد ۹ را نشان می‌دهد. در بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به بررسی آرگومان‌های کلمات کلیدی در زبان برنامه نویسی پایتون پرداخته شده است.

آرگومان کلمه کلیدی در برنامه نویسی پایتون

توابع را در پایتون می‌توان با استفاده از آرگومان کلمه کلیدی به شکل «kwarg=value» تعریف کرد. در حین فراخوانی تابع، مقادیر ارسال شده از طریق آرگومان‌ها به ترتیب پارامتر‌ها در تعریف تابع نیاز ندارند. این روش فقط با استفاده از آرگومان کلمه کلیدی امکان‌پذیر است. اما باید به این نکته توجه کرد که همه آرگومان‌های کلمه کلیدی نیاز است که با پارامترها در تعریف تابع مطابقت داشته باشند. در ادامه مثالی برای این نوع از آرگومان‌ها ارائه شده است:

def add(a,b=5,c=10):
    return (a+b+c)

فراخوانی تابع «add» با استفاده از آرگومان کلمه کلیدی در مثال فوق با دو روش زیر انجام می‌شود.

• روش اول: همه پارامترها به عنوان کلمه کلیدی استفاده می‌شوند، بنابراین نیازی به حفظ ترتیبی که در تعریف پارامترهای تابع وجود داشت، در این روش نیست.

print (add(b=10,c=15,a=20))

خروجی کدهای فوق عدد ۴۵ است.

• روش دوم: در حین فراخوانی تابع، فقط آرگومان اجباری که باید مقداردهی شود به عنوان کلمه کلیدی اعلان می‌شود. در این روش از آرگومان‌های اختیاری استفاده نشده است.

print (add(a=10))

خروجی دستورات بالا عدد ۲۵ می‌شود. در بخش بعدی این مقاله، آرگومان‌های وضعیتی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

آرگومان وضعیتی در برنامه نویسی پایتون چیست؟

در حین فراخوانی تابع، مقادیر ایجاد شده از طریق آرگومان‌ها، باید ترتیب پارامترها در تعریف تابع را رعایت کنند. به این آرگومان‌ها، وضعیتی گفته می‌شود. قوانین آرگومان‌های کلمه کلیدی باید فقط از آرگومان‌های وضعیتی پیروی کنند. مثال زیر در رابطه با این نوع از آرگومان در زبان برنامه نویسی پایتون ارائه شده است.

def add(a,b,c):
    return (a+b+c)

امکان فراخوانی تابع فوق با دو روش زیر وجود دارد:

• روش اول: در حین فراخوانی تابع، همه آرگومان‌ها به عنوان آرگومان‌های وضعیتی ارائه می‌شوند. مقادیر ارسال شده از آرگومان‌ها به پارامترها با توجه به موقعیت مکانی آن‌ها منتقل می‌شوند. آرگومان ۱۰ به پارامتر a، آرگومان ۲۰ به پارامتر b و آرگومان ۳۰ به پارامتر c اختصاص داده شده است. در ادامه، مثالی برای این روش مقداردهی به پارامترها با استفاده از آرگومان‌ها ارائه می‌شود.

print (add(10,20,30))

خروجی این مثال عدد ۶۰ است.

• روش دوم: در این روش آرگومان‌های کلمه کلیدی و وضعیتی به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همان‌طور که گفته شد آرگومان‌های کلمه کلیدی فقط از آرگومان‌های وضعیتی پیروی می‌کنند. مثال زیر این روش را نشان می‌دهد.

print (add(10,c=30,b=20))

خروجی دستورات فوق، عدد ۶۰ را برمی‌گرداند. در تصویر زیر آرگومان‌های پیش‌فرض، وضعیتی و کلمه کلیدی در زبان پایتون مشاهده می‌شوند:

بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به آرگومان‌ها با طول متغیر اختصاص داده می‌شود.

آرگومان‌های با طول متغیر در پایتون

آرگومان‌ها با طو‌ل‌های متغیر به عنوان آرگومان‌های اختیاری (Arbitrary Argument) نیز شناخته می‌شوند. اگر برنامه نویس تعداد آرگومان‌های مورد نیاز توابع را از قبل نداند، می‌تواند از آرگومان‌های اختیاری استفاده کند. دو نوع آرگومان اختیاری در زبان برنامه نویسی پایتون وجود دارد:

• آرگومان‌های وضعیتی اختیاری
• آرگومان‌های کلمه کلیدی اختیاری

در ادامه این بخش به بررسی این دو آرگومان در زبان برنامه نویسی پایتون پرداخته می‌شود.

آرگومان وضعیتی اختیاری در برنامه نویسی پایتون

برای آرگومان‌های وضعیتی اختیاری، یک ستاره (استریسک | Asterisk | *) قبل از پارامتر در تعریف تابع قرار می‌گیرد که می‌تواند آرگومان‌هایی به طول‌های متغیر بگیرد. این آرگومان‌ها در یک تاپل (Tuple) قرار می‌گیرند. آرگومان‌های صفر یا نرمال بیشتری در این حالت وجود دارند. در ادامه مثالی برای آرگومان‌های وضعیتی اختیاری ارائه شده است.

def add(*b):
    result=0
    for i in b:
         result=result+i
    return result

print (add(1,2,3,4,5))
#خروجی : ۱۵
print (add(10,20))
#خروجی : ۳۰

در بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست»، آرگومان‌های کلمه کلیدی اختیاری در زبان پایتون مورد بررسی قرار می‌گیرند.

آرگومان‌های کلمه کلیدی اختیاری در برنامه نویسی پایتون

در آرگومان‌های کلمه کلیدی اختیاری، دو ستاره (Double Asterisk) قبل از پارامتر در تعریف تابع قرار می‌گیرد که می‌تواند آرگومان‌های کلمه کلیدی با طول‌های متغیر را دریافت کند. در ادامه مثالی برای درک بهتر این موضوع مشاهده می‌شود.

def fn(**a):
    for i in a.items():
        print (i)
fn(numbers=5,colors="blue",fruits="apple")
'''
خروجی:
('numbers', 5)
('colors', 'blue')
('fruits', 'apple')
'''

به این ترتیب، انواع آرگومان‌ها در برنامه نویسی بررسی شدند و همچنین سعی شد انواع آن‌ها در زبان پایتون نیز مورد بررسی قرار بگیرد تا مثال‌های بیشتری از آرگومان در برنامه نویسی ارائه شود. اکنون در بخش بعدی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» به بررسی برخی از فیلم‌های آموزش برنامه نویسی تم آف پرداخته شده است.

معرفی فیلم های آموزش زبان های برنامه نویسی

در نهایت، در این بخش انتهایی مقاله «آرگومان در برنامه نویسی چیست» برای یادگیری بیش‌تر، تعدادی از دوره‌های آموزش برنامه نویسی تم آف به علاقه‌مندان و آموزندگان معرفی شده است. مفهوم پارامتر و آرگومان در برنامه نویسی در اکثر این دوره‌های آموزشی شرح داده و تمرین‌های عملی در آن‌ها ارائه شده است. ابتدا به معرفی آموزش زبان برنامه نویسی پایتون پرداخته می‌شود.

فیلم آموزش برنامه نویسی پایتون Python – مقدماتی

در این تم آف پایتون از پایه آموزش داده شده است و تمام مطالب مقدماتی لازم برای برنامه نویسی با پایتون در این دوره آموزشی وجود دارند. مخاطبان این آموزش نیاز به دانش قبلی از پایتون ندارند و سعی شده است تمام مطالب لازم در همین دوره آموزشی بیان شود. در پایان این آموزش، آموزندگان قادر خواهند بود به راحتی با پایتون برنامه نویسی انجام دهند و مسیر مورد علاقه خود را برای ادامه کار با پایتون انتخاب کنند. این تم آف حاوی نزدیک به ۱۶ ساعت محتوای ویدیویی آموزشی است و پژمان اقبالی شمس آبادی آن را تدریس می‌کند. این تم آف پنج درس را شامل می‌شود که برخی از آن‌ها شامل آشنایی با Python (پایتون)، توابع و ماژول‌ها، خواندن و نوشتن فایل‌ها و سایر موارد هستند.

• برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی پایتون Python – مقدماتی + اینجا کلیک کنید.

فیلم آموزش مقدماتی برنامه نویسی سی شارپ C#‎

امروزه زبان برنامه نویسی سی شارپ (C#‎) به دلیل سادگی در یادگیری، مورد توجه برنامه نویسان و علاقه‌مندان بسیاری قرار گرفته است. در این تم آف، قصد بر این است تا آموزش زبان برنامه نویسی ‎C#‎ از ابتدایی‌ترین مفاهیم گرفته تا پیشرفته‌ترین آن‌ها پوشش داده شوند تا اگر شخصی هیچ آشنایی قبلی با این زبان برنامه نویسی نداشته باشد، با دیدن این دوره آموزشی، در کوتاه‌ترین زمان ممکن، تبدیل به یک برنامه نویس خبره سی‌شارپ شود.

طول مدت این دوره نزدیک به ۹ ساعت و مدرس آن وحید اسدزاده است. این دوره ۱۱ درس دارد که برخی از سرفصل‌های آن شامل، مفاهیم اولیه سی‌شارپ، متغیرها، ثوابت، عبارت‌ها، عملگرها و دستورات شرطی، حلقه‌ها، آرایه‌ها، متدها و کلاس‌ها، پشتیبان‌گیری و بازیابی اطلاعات در سی‌ شارپ، تکنولوژی Entity Framework در سی شارپ و سایر موارد است.

• برای مشاهده فیلم آموزش مقدماتی برنامه نویسی سی شارپ C#‎ + اینجا کلیک کنید.

فیلم آموزش برنامه نویسی C++‎ سی پلاس پلاس

++C یک زبان برنامه نویسی همه منظوره و عمومی است که هم اکنون در سطح وسیعی از علوم کامپیوتر استفاده می‌شود و مفاهیم شی گرایی وراثت و چندریختی را بیان می‌کند. تمام نرم افزارهایی که به صورت روزمره در ویندوز استفاده می‌شوند توسط زبان مادر C و ++C نوشته شده‌اند و همچنین این زبان برنامه نویسی در صنعت خودروسازی، معماری، بانک، کنسول بازی و سایر موارد نیز کاربرد دارد. هدف این تم آف آموزش زبانC++ ‎ به علاقه‌مندان در دو بخش معرفی دستورات و ساختمان داده و بیان مفاهیم شی گرایی است.

این دوره آموزشی توسط دکتر فرشید شیرافکن تدریس می‌شود و شامل حدود ۲۰ ساعت محتوای آموزشی است. این تم آف ۱۰ درس دارد که برخی از آن‌ها شامل انواع داده‌ها، انواع عملگرها، دستورات «cin» و «cout»، ساختارهای تکرار (for ،while ،do while)، اشاره گر، نوع شمارشی، استراکچر، یونیون، فایل و سایر موارد می‌شوند.

• برای مشاهده فیلم آموزش برنامه نویسی C++‎ سی پلاس پلاس + اینجا کلیک کنید.

جمع‌بندی

در این مقاله سعی شد تا حد امکان به طور جامع به این سوال پاسخ داده شود که آرگومان در برنامه نویسی چیست و همچنین به یکی از مباحث مهم در این خصوص یعنی تفاوت پارامتر با آرگومان در برنامه نویسی پرداخته شد. به طور کلی باید گفت که در بسیاری از مواقع پارامتر و آرگومان به جای هم استفاده می‌شوند و تفاوتی برای این دو اصطلاح قائل نمی‌شوند. اما از طرف دیگر در بسیاری از منابع به متغیرهای ورودی تعیین شده در هنگام تعریف (اعلان) تابع پارامتر و به مقادیری که در هنگام فراخوانی تابع به عنوان ورودی به تابع ارجاع می‌شوند (در جای پارامترها قرار می‌گیرند) آرگومان می‌گویند.

در این مقاله علاوه بر چیستی آرگومان به شرح چیستی برنامه نویسی و تابع در برنامه نویسی هم پرداخته شد. در پایان نیز چیستی آرگومان در پایتون و انواع آن در این زبان برنامه نویسی شرح داده شد. امید است این مقاله مفید واقع شود.